Büşra Develi'den şaşırtan itiraf: Ablam doğum yaptı ve onları göremedim
L'officel Türkiye Mayıs sayısına kapak konuğu olan oyuncu Büşra Develi, 'Bu süreç başlamadan önce yemek kursuna başlamıştım. Bayağı işime yaradı. Bol bol yemek yapıyorum. Keşke bir virüs dolayısıyla değil de iyi bir amaç uğruna, insanlık adına, doğa uğruna bir arada aynı şeyi yapıyor olsaydık. Bu zor süreçte ablam doğum yaptı ve ben hala onları göremedim' dedi.
Büşra Develi, “İsteklerim konusunda hep çok ısrarcı biri oldum. Hep zorladım. Ama zamanla öğrendim ki zorlamak her zaman iyi bir seçenekdeğil. O yüzden artık ısrarcı olup olmayacağım durumları ayırt ediyorum” dedi.
Pandemi sürecinde evde kalabilen şanslı insanlar olarak neler öğrendik?
İşlerimizin ofislere gitmeden de sürebileceğini, Zoom’dadoğumgünü partilerinin verilebileceğini, dijital olarak da aşıkolabileceğimizigördük. Ama başkaşeyleri de fark ettik. Mesela bugüne kadar kendini sosyal bir insan olarak tanımlayan 26 yaşındaki oyuncu bu süreçte ne kadar sosyal olduğunu fark etmiş. Her şeyerağmendünyadan umutlu olan Büşra’nındönüpdolaşıp kendi içindebulduğuözellik ise inatçılık. Bütün bunları oldukçagüvenli bir beş çayındakonuşuyoruz. Fotoğrafçımız Koray Parlak’ın çekimiçin misafiri olduğu evinin her köşesinde vakit geçiriyoruz. Ve fark ettik ki her gün aynı saati aynı yerlerde geçirmemek gerek. Evin içinde olsak bile farklılık yaratmak çok kolay çünkü...
Geçirdiğimizpandemisüreci sizin için nasıl bir deneyim oluyor?
Yaşadığımız kitlesel krizin dışında psikolojinize iyi geldi mi? İlk haftalar hayatımızdaki tüm o acelenin bir anda kesilmesi garip bir huzur vermişti. Fakat zamanla yaşanan kayıplar, İnsanların ekonomik olarak ne kadar zorlandığı, sürecinbelirsizliği ile birlikte o huzur çok uzun sürmedi.
Bütündünyanın tek bir amaç için bir arada aynı şeyi yapması bize nasıl bir mesaj taşıyor?
Keşke bir virüs dolayısıyla değil de iyi bir amaç uğruna, insanlık adına, doğauğruna bir arada aynı şeyi yapıyor olsaydık. Şu an sadece tümdünya isterse bambaşka bir sistemde de yaşayabilmemizmümkünmüş gibi bir umut yaşatıyor diyebilirim.
Bu süreçte neler yaptınız? Yeni bir şeyöğrendiniz mi?
Bu süreç başlamadanönce yemek kursuna başlamıştım. Bayağıişime yaradı. Bol bol yemek yapıyorum. Kendimi mutfağa adadım diyebilirim. Bir de tarih kitapları okumak istiyordum onları okuyorum küçükküçük.
Kendinizle ilgili yeni bir şeylerkeşfettiniz mi?
Çok sosyal bir insan olarak tanımlamazdım kendimi ama meğerse sosyalmişim.
Pandemi bitince ilk ne yapacaksınız?
Bu zor süreçte ablam doğum yaptı ve ben hala onları göremedim. Olaylar biter bitmez tek istediğim Antalya’ya gidip ailemi görmek ve onlarla doyasıya vakit geçirmek.
Sizce dijital hayat ile ilgili bir deneyim yaşamış olabilir miyiz? Hayatımız ne kadar dijitale dönebilir? Mesleklerde nasıl değişiklikler olacak sizce?
Bence bu, sürecin ne kadar süreceği ile ilgili. Süreç biter bitmez işlerin normal işleyişinedöneceğinidüşünüyorum (en azından bizim sektörümüzle ilgili). Diğer iş kollarına gelince bence internet alışverişi konusundaki patlama devam edecek gibi. Ve çoğuşirket evden çalışmanın daha mantıklı olduğunu, büyükbüyük ofislere ihtiyaç olmadığını anlamış gibime geliyor.
Tiyatro yapıyorsun. Bu dönemde tiyatroda yeni bir akım doğabilir mi? Bunun için bir şeyler yapılmalı mı?
Tiyatro seyiriciyle birebir olması gereken bir aktivite ve öyle de kalmalı bence. O yüzden dijital bir değişim ancak geçici olabilir gibi geliyor bana. Çevrimiçi aynı tadı vermesi mümkündeğil, çünkü işinözü o değil.
Çok istediğiniz bir şeyolmadığında ne yaparsınız?
O istekten vaz mı geçersiniz, yoksa doğru zamanı mı beklersiniz? İsteklerim konusunda hep çok ısrarcı biri oldum. Hep zorladım. Ama zamanla öğrendim ki zorlamak her zaman iyi bir seçenekdeğil. O yüzden ısrarcı olacağım veya olmayacağım durumları ayırt ediyorum artık. Zorlamamayı da öğrendim.
İçimizdeki bir duygudan nasıl vazgeçeriz?
Ben duyguları yaşayarak hafifletebiliyorum sadece. Duygulardan vazgeçmek pek yapabildiğim bir şeydeğil. Dönüpdolaşıp kendinizde bulduğunuz en sabit özelliğiniz nedir? İnatçılık ne yazık ki…
