Koşulsuz sevginin öğreticisi tüm annelere...
Madem her yerde Anneler Günü teması hâkim, ben de bir kitaptan yola çıkarak temaya uyum sağlamak istedim.
Kitabın ismi öyle güzel ki, yazıma da aynı ismi vermesem olmazdı: Annem İçin...
Selim İleri kitabı. Biraz araştırma yapınca üzülerek gördüm ki, hak ettiği değeri görememiş bir kitap. Ülkece ne kadar değersiz şey varsa baş tacı yapıp böyle güzellikleri göz ardı ederiz zaten. Neyse bunu başka bir yazıda eleştiririz… Gelelim kitabın konusuna...
Alzheimer hastası olup erken yaşta hayata veda eden annesi Süheyla İleri’yi anlatıyor ve diyor ki, “Bu kitabı annemi tanıyın, onu sizler de sevin” diye yazdım. Ben öyle çok sevdim ki Süheyla anneyi, eminim okuyan herkes de sevecektir.
Sadece annesi değil aynı zamanda yazarın yaşamına dair pek çok detay öğreniyoruz tıpkı diğer hikayelerinde olduğu gibi.
Her ikisi de birer nişanlılık dönemi geçiren Süheyla ve Hilmi'nin ilk aşklarından başlayıp evlilik süreçlerini oldukça samimi bir dille anlatmış ve ben tebessümle okudum. Şerefli bir memur olarak tanımladığı babasının kendilerine sunduğu mütevazi yaşamın içim de kendini ikinci plana atıp iyi bir anne olma görevini layıkıyla yerine getiren annesinin hastalığına dair bölümleri ise yalan yok gözlerim dolu dolu okudum. Her şeyi anlatıp büyüyü bozmak istemiyorum ama bir gece mutfaktan yatağına dönemeyen Süheyla anneyi öyle çok içselleştirdim ki, kitabı bitirince kalkıp anneme sarıldım. Sarılabilecek bir annem olduğu için böyle şanslı hissettim ki, dünyada hiç bir şey beni bu kadar mutlu edemezdi. Kitapta beni en çok yaralayan kısım ise yazarın artık kimseye seslenemeyeceği kelimeyi ANNE kelimesini vurguladığı cümleydi.
İnsan her an yanında olan her gün gördüğü şeyleri ve kişileri bazen görmez oluyor. Yani her sabah sağlıklı uyanmanın kıymetini ancak hasta olduğumuzda anlıyoruz. Arkadaşlarımla kahve içip sohbet edebiliyor olmanın kıymetini şu anda çok iyi anladığım gibi. Annemin her an yanımda oluşunun ne büyük bir şans olduğunu da bana bir kez daha anımsattığı için Sayın İleri’ye teşekkür ederim. Umarım bu cümleleri buruk bir anne özlemi ile değil, annenizin varlığının mutluluğu ile okuyorsunuzdur. Anneler hiç ölmesin.
Ve sen... Canım annem... İyi ki varsın!
