Hoşça kal hüzünle sarılmış günlerim, hoşça kal onca tecrübeler edindiğim eski yaşım. Hoşça kal güçlü kalmak zorunda kaldığım yıllarım. Bir yanım hep buruk olsa da bir yanım yarım kalanım. Hoşça kal güzel gözlü anneannem, hoşça kal bana güçlü olmayı öğreten kadın. Elveda olsun sana küçüklüğüm. Hiç içimde büyütemediğim çocukluğum. Kursağımda tıkanmış bir yokluğum, hoşça kal kendimi yıprattığım yıllarım. Hoşça kal koca bir yılım, yaşanmış ve yaşayamadığım mutluluklarım, hüzünlerim.
Sevgili kendim’e
Biliyorum hüzünden oluşmuş kalbin
Hissederim kin tutmaz o yüreğin
Affetmek nedir, en iyi bilen sensin.
Ah benim sevgili kendim.
***
Yıllar geçmiş olgunlaşmış bir yanım
Bir yanım hala çocuk kalanım
Bir yarım hala tamamlanmayanım.
Hayal kırıklarıyla donatılmış zamanlarım.
***
Ah benim sevgili kendim,
Çocuk ruhlu, güçlü olmaktı hayalin
Ah benim göz bebeğim.
Sevmeyi, sevilmeyi kendinle ödeyendin
***
Küllerimden doğdum, yeniden var oldum,
Bir bütün oluşmuş kabuk tutan çocukluğum,
Sevgili kendim, şimdi çok uzun yolum.
Attığım her adım, kendime armağan olsun.
