"Üstünü kapatamadığın izlere toprak dök. Çiçeklenir elbet bütün acılar yavaş yavaş."
Çaresizliğimi nasıl dökebilirim insanlara diye düşünürken başlamış aslında bütün olayım. Bunu, biraz zaman geçtikten sonra anladım. Siz deyin duvarların sıkıştırdığı bir odadayım, ben diyeyim kalabalığın içinde giderek nefesim tükeniyor. Hani olur ya; sadece beklersin. Bir şeylerle uğraşırsın, yersin içersin, yeri geldiğinde gülersin ve geçer gider ama sadece beklersin. Bazen neyi beklediğini bilmek, neyi beklediğini bilmemekten daha iyidir. Eylem bir anlam kazanır hatta güzelleşir. Umut yaratır her sabah uyandığında, uyumak için bir sebebin olur. Her adım atışında biraz daha uzanırsın sebebine belki de. Belki de hiç dinmeyen melodiler eşliğinde saniyelerin geçmesini dilerken bir gün daha yaşlanırsın bu bekleyişte. İnsan sebep bulabilir de sebepsiz bir yere varamaz. Biliyorum, o kadar kolay değildir gözlerini açmak için bir şeyler bulmak. İnsan, "En kötüsünü yaşayana kadar hep en kötüsü budur" gözüyle bakar olaya. Bilmez ki daha kötüsünü yaşadığında şimdikilerin kıymetini. Anlar elbet, anlar bir gün.
İnce bir baş ağrısıyla başlar, ellerin titrer daha sonra. Gözlerin bir yere sabitlenmiştir. Kulakların bazı seslere kapalı, beynin uyuşmuştur. Giderek ağrıların artar. Sen vazgeçtiğini sanırsın bu hayattan ama bu sadece yeni bir başlangıçtır. Belki çoktan yolu yarılamışsındır belki de bir kısır döngünün içinde bu yoldan ikinci geçişindir.
Her şey senin elindedir bu durumlarda. Yani bazı insanlar öyle der. Sen onlara aldırma, seni anladıklarını sanıyorlar. Boş laf kalabalığından kurtulmak için kelimelerini onlara kilitle. Bir yere kadar sendedir anahtar, sonrası seni hapseden duygulara emanet.
Yarın uyanamayabilirsin, bu ihtimali düşünürsen eğer nasıl yaşamak istediğine yön vererek kendin olursun. Bir rakamı bir kelimeyi bir yolu unutabilirsin ama anıları, anları unutamazsın. Sadece üstünü çizersin ve artık o anılar ve anlar sende hiçbir duygu barındırmaz. Her geçen gün bir anıdır senin için. Alırsın onları hapsedersin balonların içine ve salıverirsin gökyüzüne. Bak işte bu hayatına verdiğin güzel yönler arasındadır.
Bilirim ki her yeni gün güzel şeyler doğurur...
Biz diğer insanlar adına bütün kelimelerim, yalnız değilsiniz.
"Çiçekleri gözyaşlarıyla besleyen her insan için bir çığlık..."
